En weer een jaar later ...

heb ik mijn eigen blog herontdekt. Het mag duidelijk wezen: bloggen is niet aan mij besteed. Ik zal anderen maar laten schrijven, die zijn er beter in.

Teruggevonden ...

Zo'n leek ben ik, dat ik niet meer wist hoe ik in naar mijn eigen blog terugkon. Ik had het zoeken dan maar opgegeven. En kijk, nu, per toeval, door op de knop "dashbord" te klikken, vind ik de beginpagina terug. Misschien dat het nu lukt om regelmatig iets te schrijven. 't Blijft wel een raar idee: vooral de selectie "wat wel, wat niet" lijkt me moeilijk. Ik denk dat ik het eerst maar weer een beetje laat bezinken tot ik meer klaarheid zie.

Van regen en zonneschijn

Ik pendel met fiets en trein naar het werk: eerst een klein stukje fietsen, dan de trein op, en dan nog 10 km op fiets nr 2. Collega's vragen of ik niet dikwijls natgeregend wordt. Eerlijk? Bijna nooit. Het is soms ongelooflijk hoe de buien precies op het juiste moment ophouden, net zoals vandaag. Ik had nochtans al visioenen, van hoe ik er als een waterkieken zou bijlopen na een tochtje in de plensende regen. Maar kijk, geen drup gehad ... de enige regen op anderhalf uur tijd was toen ik op de trein zat.

Wat doe ik nu toch?

Dit is een experiment, een probeersel, een ... . Momentje, ik zal een beetje uitleg geven. Al geruime tijd volg ik een aantal blogs, de meeste rond groener leven, consuminderen, duurzaamheid. Deze dingen interesseren me nu eenmaal. Vooral met duurzaamheid heb ik iets. Maar daarnaast zijn er nog zoveel andere dingen waar ik van hou, zoals reizen en lezen en op café gaan met vrienden en lekker eten en van alles zelf maken en studeren en werken en ... dus vandaar "van alles wat". Ik zie wel wat het wordt.